![DSCF7612[1].JPG_Thumbnail0](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/119/716/209_800x600.jpg?r=0)
Next stop: Bolivia
Blijf op de hoogte en volg Jolien
12 Februari 2013 | Bolivia, Tarija
Hola!
Vanuit een zonovergoten Tarija weer een teken van leven. En voor mn gevoel had dat laatste na vannacht weinig gescheeld (met een dikke knipoog, wees gerust papa en mama). Laat ik beginnen bij het laatste einde.
In Tucuman hebben we met Tim de plaatselijke jungle verkend (met 45 graden). Tucuman was gezellig en vooral erg heet. Vanuit daar zijn we doorgegaan naar het te schattige Cafayate wat in een prachtige omgeving ligt. We wilden hierna door via een wat grotere plaats Salta naar Tilcara. Op zoek naar hostels/hotels/berghut/camping/greppel bleek dat alles vol was. Elke centimeter van het dorp was in beslag genomen door het carnaval. Alaaf alaaf. Not. Erg jammer, want ook dat schijnt een mooi plaatsje te zijn. De planning liep hierdoor een beetje anders. We zijn weliswaar in Tilcara geweest voor een paar uur en hebben de hysterie een beetje kunnen meemaken. Daarna zijn we gelijk doorgegaan naar de grensplaats La Quica.
De bedoeling was om daar een nacht te blijven en de volgende morgen vroeg de grens over te steken en gelijk door te crossen naar Tarija. Ook dit liep iets anders. Ook La Quica bleek onder invloed van het carnaval. We hadden de laatste twee bedden weten te bemachtigen in een armoedig hostel tussen twee stinkende Spanjaarden en een Fransoos met dreadlocks zo dik als tramrails. Minor detail, we waren in het dorp wat gaan eten en toen we terugkwamen bleken onze mediteraanse vrienden de deur op slot te hebben gedaan. We konden door het raam naar binnen klauteren.
De volgende dag vroeg opstaan was dus niet zon probleem. Eenmaal de grens over, wat letterlijk betekent het oversteken van een bruggetje al zwaaiend met je paspoort, kwamen we in Villazon. Dat klinkt als een knus plaatsje. Dat is het niet. De bus bleek, ook waarschijnlijk door het carnaval, 10 uur later pas te vertrekken. Dit bleek 11 uur te zijn, aangezien Bolivia ook nog eens een uur later leeft! Met onze ziel onder onze armen sjouwden we door het armoedige gehucht waar helemaal niks leuks was. Niks. Behalve dan een carnaval, waar ze de hele dag kunnen teren op een melodietje. Na veel cocobladeren thee (wat helpt tegen hoogtesziekte, want hoog is het er), 1 boek, 1 potje yachtzee en een ontelbaar aantal potjes pesten was daar dan toch eindelijk een bus.
Zei ik bus? Ik bedoelde koekblik. De afstand Villazon-Tarija is niet meer dan 200 km, dus wij dachten, we zijn er zo, ogen dicht en gaan. Nou, niet dus. Over een onverharde weg reed ons koekblik in volle vaart door het gebergte van Bolivia met aan het stuur een cocabladeren etende manke chauffeur. En ik zat al niet relaxt. Ik zag de greppels aan me voorbij schieten terwijl het bandje blije panfluitmuziek ten gehore bracht. Vast ter geruststelling. Ik kon alleen maar denken dat de Titanic ook ten onder ging terwijl de band nog speelde.
8 uur later, compleet doorelkaar geschud kwamen we dan eindelijk aan op plaats bestemming. Een oase lag ons hier te wachten want het hotel waar we nu zijn is fantastisch. Met een eigen wijgaard, zwembad en 3 bedden voor onszelf, dus wie komt erbij?! Vandaag een rustdag en vanaf dan gaan we Bolivia ontdekken. Men is gewaarschuwd!
Veel liefs
Jolien
PS dit toetsenbord is dramatisch, excuss voor de ongetwijfeld spelfouten
PSS leuk de berichtjes van iedereen te lezen!
Vanuit een zonovergoten Tarija weer een teken van leven. En voor mn gevoel had dat laatste na vannacht weinig gescheeld (met een dikke knipoog, wees gerust papa en mama). Laat ik beginnen bij het laatste einde.
In Tucuman hebben we met Tim de plaatselijke jungle verkend (met 45 graden). Tucuman was gezellig en vooral erg heet. Vanuit daar zijn we doorgegaan naar het te schattige Cafayate wat in een prachtige omgeving ligt. We wilden hierna door via een wat grotere plaats Salta naar Tilcara. Op zoek naar hostels/hotels/berghut/camping/greppel bleek dat alles vol was. Elke centimeter van het dorp was in beslag genomen door het carnaval. Alaaf alaaf. Not. Erg jammer, want ook dat schijnt een mooi plaatsje te zijn. De planning liep hierdoor een beetje anders. We zijn weliswaar in Tilcara geweest voor een paar uur en hebben de hysterie een beetje kunnen meemaken. Daarna zijn we gelijk doorgegaan naar de grensplaats La Quica.
De bedoeling was om daar een nacht te blijven en de volgende morgen vroeg de grens over te steken en gelijk door te crossen naar Tarija. Ook dit liep iets anders. Ook La Quica bleek onder invloed van het carnaval. We hadden de laatste twee bedden weten te bemachtigen in een armoedig hostel tussen twee stinkende Spanjaarden en een Fransoos met dreadlocks zo dik als tramrails. Minor detail, we waren in het dorp wat gaan eten en toen we terugkwamen bleken onze mediteraanse vrienden de deur op slot te hebben gedaan. We konden door het raam naar binnen klauteren.
De volgende dag vroeg opstaan was dus niet zon probleem. Eenmaal de grens over, wat letterlijk betekent het oversteken van een bruggetje al zwaaiend met je paspoort, kwamen we in Villazon. Dat klinkt als een knus plaatsje. Dat is het niet. De bus bleek, ook waarschijnlijk door het carnaval, 10 uur later pas te vertrekken. Dit bleek 11 uur te zijn, aangezien Bolivia ook nog eens een uur later leeft! Met onze ziel onder onze armen sjouwden we door het armoedige gehucht waar helemaal niks leuks was. Niks. Behalve dan een carnaval, waar ze de hele dag kunnen teren op een melodietje. Na veel cocobladeren thee (wat helpt tegen hoogtesziekte, want hoog is het er), 1 boek, 1 potje yachtzee en een ontelbaar aantal potjes pesten was daar dan toch eindelijk een bus.
Zei ik bus? Ik bedoelde koekblik. De afstand Villazon-Tarija is niet meer dan 200 km, dus wij dachten, we zijn er zo, ogen dicht en gaan. Nou, niet dus. Over een onverharde weg reed ons koekblik in volle vaart door het gebergte van Bolivia met aan het stuur een cocabladeren etende manke chauffeur. En ik zat al niet relaxt. Ik zag de greppels aan me voorbij schieten terwijl het bandje blije panfluitmuziek ten gehore bracht. Vast ter geruststelling. Ik kon alleen maar denken dat de Titanic ook ten onder ging terwijl de band nog speelde.
8 uur later, compleet doorelkaar geschud kwamen we dan eindelijk aan op plaats bestemming. Een oase lag ons hier te wachten want het hotel waar we nu zijn is fantastisch. Met een eigen wijgaard, zwembad en 3 bedden voor onszelf, dus wie komt erbij?! Vandaag een rustdag en vanaf dan gaan we Bolivia ontdekken. Men is gewaarschuwd!
Veel liefs
Jolien
PS dit toetsenbord is dramatisch, excuss voor de ongetwijfeld spelfouten
PSS leuk de berichtjes van iedereen te lezen!
-
12 Februari 2013 - 16:11
Jorik:
Hahaha! Heerlaakkkkkk! -
12 Februari 2013 - 16:31
Gabby:
Ha lieve skatjes!!!
Wat leuk om over jullie avonturen te lezen :-)
Tis toch wat: jullie speciaal de carnaval ontvlucht en dan zit je er midden in....
en Jolien: volgens mij was dit jouw nachtmerrie een koekblik op wielen door de bergen. je hebt het overleefd!!!!! Hoera!!!!!!
Liefs, Gabby
-
12 Februari 2013 - 17:00
Marlies:
Mooi avontuur toch....en daarna nog voor beloond worden ook! Geniet dan maar dubbel en dwars van de Punica oase! -
12 Februari 2013 - 17:14
Marion:
Olla Nichtje
Je doet weer spannende dingen, klinkt allemaal superleuk, tja het openbaar vervoer is daar een ramp,ook in mijn tijd was dat daar al zo, gammele bussen[ in Mexico], met levende have zowel in als op de bus.
Moet allemaal kunnen, maar des te meer waardeer je de Gado bus, en vanaf nu is een NS vertraging peanuts.
Hier is het 47 0 kouder, ik geloof toch dat ik dat liever heb als die hitte.
Maar wat een wereld he, ongelooflijk, zo'n ander continent is wel chocking, en stelt je eigen denken en doen in een ander perspectief.
De carnaval is nu voorbij[ hier in ieder geval] toch was dat ook wel leuk om mee te maken lijkt me, geef je er aan over.
Doe voorzichtig , gelukkig zijn daar geen ijsbergen[titanic] maar dat is wel zo'n beetje het enige waar je daar geen last van hebt.
Komt je omslagdoek/deken/kussen goed van pas.
Liefs
Marion -
12 Februari 2013 - 17:30
Richard:
Ik kom er net achter dat er bij elk bericht foto's staan! haha!!
Have fun! xx -
12 Februari 2013 - 18:32
Melanie:
Wat weer een heerlijk verslag schat, living on the edge haha! ;).
Geniet van de oase, even heerlijk relaxen na zoveel avonturen!
Xx -
12 Februari 2013 - 21:16
Anna:
Dit zijn de mooie verhalen ... achteraf .... en het hoort er helemaal bij. Reizen is niet hetzelfde als op vakantie gaan!!! Geniet ervan en let goed op elkaar. Hele dikke knuffel van mama Anna -
12 Februari 2013 - 22:19
Rineke:
Schat wat een toestanden! Reizen in een roestbus en dat met jouw niveau, mon dieu! Maar nu dus lekker met de beentjes omhoog, hulluk. Ik zie dat je al vrienden heb gemaakt met de lama's. Tip: hou ze te vriend. Spugen kilometers ver. De grens over als het moet. Nat pak. Niks an. Geniet van deze mooie plek en be safe. Veel plezier en groetjes aan Jasper. X!
Ps. Neem je zo'n leverworst voor me mee? Bedankt.
-
13 Februari 2013 - 10:55
Sarah Yousfi:
Chica!
Kind, kind wat een avonturen!! Hysterie alom! Ook allemaal heel herkenbaar. Fijn dat jullie in het mooie Bolivia zijn...ik vond het erg prachtig! Heb je de vrouwen met 5 lagen stoffen rokken, dikke wollen kniekousen al gezien, verscholen achter hun bolhoedje met 2 zwarten vlechten....vermakkelijk om naar te kijken!
Geniet samen van jullie avonturen, neem nog een frisse duik in het zwembad en keep us posted!
Hasta luego!
Besos, Sarah -
13 Februari 2013 - 21:30
Inge :
Jolientje! Wat een toestandl! Misschien moeten jullie maar gewoon even bij die oase blijven hangen, aangezien het verder overal carnaval is en er stinkende mensen met dreads rondlopen ;) Drama! Maar één geruststelling: je kunt het slechter treffen! Hier ligt nog steeds sneeuw en moeten we gewoon om half 8 ons bedje uit om te gaan werken. Dus geniet nog maar even! Dikke xxx Inge -
13 Februari 2013 - 21:31
Sanne:
Haha! Heerlijk Jolien verhaal weer. :) En fantastische fotos! Erg mooi! xx -
15 Februari 2013 - 13:32
Rico:
Haha ik wist niet eens dat je op reis ging..
Erg leuk om te lezen!
Geniet ervan. Xx -
20 Februari 2013 - 18:52
Roos:
Mooi mens! -
22 Februari 2013 - 22:37
Steffen:
Super mooi verhaal lieverd! Villazon klinkt goed ;)
Wacht op uw volgende teken van leven! -
26 Februari 2013 - 17:34
Roel:
Mijn muze, ook vanuit verre landen krijgt u me nog op de grond met lachkrampen.... Zelfs de beschrijving van uw titanicesque trauma doet een glimlach op mijn aangezicht verschijnen.... En dan heb ik het nog niet eens over de visioenen die voor mijn geestesoog verschijnen waarin ge al kermend en kreunend zoekende bent naar een slaapplek in een greppel. Tranen van het lachen daarna toen ik me u klimmend door ramen en vechtend door rastaharen heen worstelend voorstelde.... Helaas gevolgd door tranen met tuiten vanwege het feit dat onze eeuwige haat-liefde conversatie nu enkel via glasvezels - in die gribus daar waarschijnlijk cacaovezels - bestaat. Maar wel, geniet met volle teugen mijn heerlijkheid en bereid u voor op Pullitzer prijzen, gouden griffels en complimenten in geschrifte voor uw heerlijke pennenvruchten! Ik wacht de Boliviaanse / Boliveze / Bolivianderse verhalen vol spanning af! Dikke kuz op uw immer beeldige lama-snoetje !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
