recordbrekende verhalen

Dag lieve allemaal

Het is even geleden sinds mijn laatste bericht. Sorry daarvoor. De afgelopen twee weken waren raar. Erg genoten en veel gehuild.

Om te beginnen is mijn opa onverwacht overleden. Dat vreselijke nieuws te horen doet je beseffen dat je zo ver weg bent bij je oude, vertrouwde omgeving. En alleen je verdriet verwerken in een land waar alles anders is is niet makkelijk. Je emoties vertellen in het engels, wat ik gelukkig geregeld kan doen bij lieve mensen, is toch anders dan ze in het Nederlands verwoorden. Ik heb het advies van de thuisbasis gekregen niet naar huis te komen. Hoewel ik niets liever wilde dan bij mn familie zijn, ben ik hier gebleven. Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld denk ik.

Maar opa zou gewild hebben dat ik zou genieten. Hij was zo trots op me en dat ik mn reis ging maken. Dus dat ben ik zoveel mogelijk gaan doen. Ik ben naar Arlie beach vertrokken en heb daar een zeiltrip gemaakt. Ongelooflijk mooi. 3 dagen op een boot in de meest indrukwekeknde omgeving die ik ooit gezien heb: Whitsundays. Daar is het zand het witste ter wereld. Het is zo puur dat het net talkpoeder is. Het is gebruikt voor de Hubble telescoop omdat het zo puur is. Dat in combinatie met het blauwe water is ongelooflijk. Ik heb gesnorkeld en de Nemo-wereld in het echt mogen aanschouwen. En ja, het is echt wat je erbij voorstelt. Hier groeien de meeste soorten koraal in alle vormen en kleuren, er zijn schilpadden, de mooiste vissen. Je gelooft je ogen niet. En dan de sterrenhemel op een boot zonder licht om je heen. De groep op de boot bestond uit 16 mensen en waren allemaal erg relaxt.

Na drie dagen op het water (hoewel je dag 4 de golven nog steeds voelt) vertrokken richting Hervey Bay. Omdat dat best een eindje is hadden we een tussenstop in Kroombit. Daar was een cowboyfarm-ding. Ik heb geleerd met een zweep te slaan, te schieten en paard te rijden. Erg leuk! De volgende dag, in alle vroegte vertrokken (half 6 opstaan) richting plaats van bestemming. Daar afscheid genomen van de Deense jongens en vrienden gemaakt met vier Engelse meiden. Met hun en Lisa deelde ik een hostelkamer. Er leuk hostel overigens met een eigen woonkamer en keuken en alles is erg schoon. Met drie van de vier meiden heb ik een boottocht gemaakt om bultrugwalvissen te bekijken. Dat was echt ongelooflijk. Hervey Bay is de beste plek in de wereld om walvissen te bekijken. En terecht denk ik! Het is nu de tijd dat moederwalvissen zwemmen met hun jong. Die beesten van zo dichtbij te zien, echt waar, geen woorden voor. En dan te bedenken dat de Japanners over twee weken uitvaren om 500 walvissen te doden...

Met de Engelse meiden en drie andere jongens (twee Ieren Allen en John en Kasper uit Denemarken) zijn Lisa en ik naar Fraser Island vertrokken in een 4wheeldrive om 2 nachten te kamperen. De dag voordat we vertrokken is een zelfde auto met mensen die ik heb leren kennen in de bus verongelukt. Op zich is iedereen er redelijk goed vanaf gekomen, maar een meisje ligt nog steeds in het ziekenhuis. Dat maakte ons allemaal erg voorzichtig. Je bent met z'n negenen in een auto in de middle of nowhere. want geloof me, Fraser Island is niet voor niets het grootste zandeiland ter wereld. Het is gigantisch met een regenwoud en wilde dingo's en al! De Engelse meiden reden en dat deden ze erg goed. We zijn de eerste dag een beetje verdwaald. En omdat we aan de oostkust zitten wordt het snel donker en dat in een regenwoud... Maar we bleven allemaal rustig en kalm em alles kwam goed. De groep was zo leuk. We doopten onszelf tot de sandcrabs en hebben zelfs een eigen lied! Zo leuk! En het eiland is zo mooi. Walvissen en dolfijnen gespot vanaf een uitkijkpunt. Dingo's (wilde honden) lopen hier vrij en blij rond. En ik heb twee guana's (grote hagedissen) gespot die eieren en een hagedis aan het eten waren. Verder zijn er meertjes zo helder en puur dat je het water kan drinken. We kampeerden op het strand zonder facalitaire voorzieningen of matras, jaja. Survival! Fraser Island is zeker de beste ervaring tot nu toe.

Gisteravond zijn we teruggekomen en wat waardeer je een douche dan zeg! Er was pizza- en filmavond in het hostel. Vanmorgen was ik vroeg wakker en zat met drie Italianen in de woonkamer. Ik vind het maar bijzonder, als Nederlandse wakker worden in Australie en ontbijten met Italianen. De enige Italiaanse jongen in de groep komt uit Milaan en doet ook Communicatie, zo leuk. En nu zit ik achter de computer en naast me zit een jongen uit Nieuwe Pekela, dat verzin je toch niet! Vandaag ga ik verder naar Rainbow Beach. Nieuwe dingen beleven, nieuwe mensen leren kennen. En zoveel mogelijk genieten. Voor opa. Dank aan alle mensen voor jullie steun in een rare tijd. Ik geniet, maar denk veel aan thuis, aan opa, aan mijn lieve, sterke oma. Er is een donkere wolk boven m'n reis komen te hangen en dat vind ik erg moeilijk. Maar i'll survive.

Tot gauw!

Kus